Profunda analizo de la funkciaj principoj kaj aplikoj de dupleksiloj, tripleksiloj kaj kvadrpleksiloj

En modernaj sendrataj komunikaj sistemoj, dupleksiloj, tripleksiloj kaj kvadrpleksiloj estas ŝlosilaj pasivaj komponantoj por atingi plurbendan signaltransdonon. Ili kombinas aŭ apartigas signalojn de pluraj frekvencbendoj, permesante al aparatoj samtempe transdoni kaj ricevi plurajn frekvencbendojn dum ili kunhavas antenojn. Malgraŭ la diferencoj en nomoj kaj strukturoj, iliaj bazaj principoj estas similaj, kun la ĉefa diferenco estanta la nombro kaj komplekseco de la prilaboritaj frekvencbendoj.

Dupleksilo

Dupleksilo konsistas el du filtriloj, kiuj havas komunan pordon (kutime antenon) kaj estas uzataj por efektivigi la funkciojn de dissendo (Tx) kaj ricevo (Rx) sur la sama aparato. Ĝi estas ĉefe uzata en frekvencdividaj dupleksaj (FDD) sistemoj por malhelpi reciprokan interferon per apartigo de dissendo- kaj ricevo-signaloj. Dupleksiloj postulas altan nivelon de izolado, kutime super 55 dB, por certigi, ke la sendita signalo ne influas la sentemon de la ricevilo.

Tripleksilo

Tripleksilo konsistas el tri filtriloj, kiuj havas komunan pordon. Ĝi permesas al aparato prilabori signalojn el tri malsamaj frekvencbendoj samtempe kaj ofte estas uzata en komunikaj sistemoj, kiuj bezonas subteni plurajn frekvencbendojn samtempe. La dezajno de la tripleksilo devas certigi, ke la pasbendo de ĉiu filtrilo ne ŝarĝu aliajn filtrilojn kaj provizi sufiĉan izolitecon por malhelpi reciprokan interferon inter frekvencbendoj.

Kvarpleksilo

Kvadropleksilo konsistas el kvar filtriloj, kiuj havas komunan pordon. Ĝi permesas al la aparato prilabori signalojn el kvar malsamaj frekvencbendoj samtempe kaj taŭgas por kompleksaj komunikaj sistemoj, kiuj postulas altan spektran efikecon, kiel ekzemple teknologio de portada agregado. La dezajna komplekseco de la kvadrpleksilo estas relative alta kaj devas plenumi striktajn postulojn pri kruc-izolado por certigi, ke la signaloj inter la frekvencbendoj ne interrompas unu la alian.

Ĉefaj diferencoj

Nombro da frekvencbendoj: Dupleksiloj prilaboras du frekvencbendojn, tripleksiloj prilaboras tri frekvencbendojn, kaj kvadrpleksiloj prilaboras kvar frekvencbendojn.

Dezajna komplekseco: Dum la nombro de frekvencbendoj pliiĝas, la dezajna komplekseco kaj izolaj postuloj ankaŭ pliiĝas laŭe.

Aplikaj scenaroj: Dupleksiloj ofte estas uzataj en bazaj FDD-sistemoj, dum tripleksiloj kaj kvadrpleksiloj estas uzataj en progresintaj komunikaj sistemoj, kiuj devas subteni plurajn frekvencbendojn samtempe.

Kompreni la funkciajn reĝimojn kaj diferencojn inter dupleksiloj, tripleksiloj kaj kvadrpleksiloj estas esenca por la dizajnado kaj optimumigo de sendrataj komunikaj sistemoj. Elekti la taŭgan multipleksilan tipon povas efike plibonigi la spektran utiligon kaj la komunikadan kvaliton de la sistemo.