Profunda analizo de la laborprincipoj kaj aplikoj de dupleksiloj, tripleksiloj kaj kvarpleksiloj

En modernaj sendrataj komunikadsistemoj, dupleksiloj, tripleksiloj kaj kvaropleksiloj estas esencaj pasivaj komponentoj por realigado de plurbanda signaltranssendo. Ili kombinas aŭ apartigas signalojn de multoblaj frekvencbendoj, permesante al aparatoj elsendi kaj ricevi plurajn frekvencbendojn samtempe dum dividado de antenoj. Malgraŭ la diferencoj en nomoj kaj strukturoj, iliaj bazaj principoj estas similaj, kun la ĉefdiferenco estas la nombro kaj komplekseco de la frekvencbendoj prilaboritaj.

Duplexer

Dupleksilo konsistas el du filtriloj kiuj dividas komunan havenon (kutime anteno) kaj estas uzataj por efektivigi la funkciojn de elsendi (Tx) kaj ricevi (Rx) sur la sama aparato. Ĝi estas ĉefe uzata en frekvencdividaj dupleksaj (FDD) sistemoj por malhelpi reciprokan interferon disigante elsendi kaj ricevi signalojn. Dupleksiloj postulas altnivelan de izoliteco, kutime super 55 dB, por certigi ke la elsendita signalo ne influas la sentemon de la ricevilo.

Triplexer

Tripplexer konsistas el tri filtriloj, kiuj dividas komunan havenon. Ĝi permesas al aparato prilabori signalojn de tri malsamaj frekvencbendoj samtempe kaj ofte estas uzita en komunikadsistemoj kiuj devas apogi plurajn frekvencbendojn samtempe. La dezajno de la tripleksilo devas certigi ke la enirbendo de ĉiu filtrilo ne ŝarĝas aliajn filtrilojn kaj disponigas sufiĉan izolitecon por malhelpi reciprokan interferon inter frekvencbendoj.

Kvapleksilo

Kvadropleksilo konsistas el kvar filtriloj, kiuj dividas komunan havenon. Ĝi permesas al la aparato prilabori signalojn de kvar malsamaj frekvencbendoj samtempe kaj taŭgas por kompleksaj komunikadsistemoj kiuj postulas altan spektran efikecon, kiel portanta agregteknologio. La dezajna komplekseco de la kvaropleksilo estas relative alta kaj devas plenumi striktajn krucizolajn postulojn por certigi, ke la signaloj inter la frekvencbendoj ne malhelpas unu la alian.

Ĉefaj diferencoj

Nombro da frekvencbendoj: Dupleksiloj prilaboras du frekvencbendojn, tripleksiloj prilaboras tri frekvencbendojn, kaj kvaropleksiloj prilaboras kvar frekvencbendojn.

Dezajna komplekseco: Ĉar la nombro da frekvencbendoj pliiĝas, la dezajnaj komplekseco kaj izolaj postuloj ankaŭ pliiĝas laŭe.

Aplikscenaroj: Dupleksiloj ofte estas uzitaj en bazaj FDD-sistemoj, dum tripleksiloj kaj kvaropleksiloj estas uzitaj en progresintaj komunikadsistemoj kiuj devas apogi multoblajn frekvencbendojn samtempe.

Kompreni la laborreĝimojn kaj diferencojn de dupleksiloj, tripleksiloj kaj kvarpleksiloj estas kritika por desegnado kaj optimumigado de sendrataj komunikadsistemoj. Elekti la taŭgan multipleksilspecon povas efike plibonigi la spektran utiligon kaj komunikadkvaliton de la sistemo.